ขมิ้น ๒ หมายถึง [ขะมิ่น] น. ชื่อนกชนิดหนึ่งในวงศ์ Oriolidae ตัวเท่านกเอี้ยงมีหลายสี เช่น เหลือง แดง ฟ้า ขาว กินผลไม้และแมลง ทํารังเป็นรูปถ้วยอยู่ตรงง่ามไม้สูง ๆ ในประเทศไทยมีหลายชนิดเช่น ขมิ้นท้ายทอยดํา หรือ ที่มักเรียกกันว่า ขมิ้นเหลืองอ่อน(Oriolus chinensis) ขมิ้นแดง (O. traillii) ขมิ้นขาว(O. mellianus).
ดู ขมิ้นอ้อย ที่ ขมิ้น ๑.
น. ชื่อไม้เถาหลายชนิดในวงศ์ Menispermaceae เช่น ชนิดArcangelisia flava (L.) Merr., Fibraurea tinctoriaLour. ทั้ง ๒ ชนิดใช้ทํายาได้, ชนิด หลัง กําแพงเจ็ดชั้น ก็เรียก.
ดู ขมิ้น ๑.
ดู กระดูกอึ่ง.
ดู กระดูกอึ่ง.
ดู ขมิ้นอ้อย ที่ ขมิ้น ๑.
[ขะหฺมิบ] ก. กระหมิบ, บีบเข้าหรือเม้มเข้าซ้ำ ๆ กัน (มักใช้แก่ปากช่องทวารหนักและทวารเบา).